Bu eser, Özün Özü-Lübbü’l Lübb, Muhyiddin İbnü’l-Arabî’nin Fütûhât-ı Mekkiyye isimli eserinden seçilen bir bölümün İsmail Hakkı Bursevî tarafından tercüme ve şerhidir. Osmanlı tasavvuf düşüncesinin önemli isimlerinden birisi olan ve velut yazar kişiliği ile naklî ilimler alanında oldukça kapsamlı bir külliyat bırakan mutasavvıf ve âlim İsmail Hakkı Bursevî, İbnü’l Arabî’ye ait bu eserin içinden seçtiği alıntılara faydalı bilgiler, soru ve cevaplar, konuyu anlaşılır kılan misaller ekleyerek yaklaşık kırk sayfadan oluşan bu risâleyi vücûda getirmiştir.  
     Lübbü’l Lübb, Muhyiddin İbnü’l-Arabî’nin tasavvuf sisteminin özü mahiyetindeki alıntılarla örüldüğü için Özün Özü olarak isimlendirilmiştir. Zira tasavvuf ile alâkadar olanların âşinâ olması gereken temel kavram ve fikirler burada özetlenmiştir. Kendi hakikatine ârif olmak meselesi, insan-ı kâmilin Allah tasavvuru, kişinin kendisi ve Rabbi hakkındaki hakîkat bilgisine ulaşabilmesi için vâkıf olması gereken yedi tavrın, beş ilâhî mertebenin ve üç seferin izahı, vahdet-i vücud anlayışının temeli bu risâlenin muhtevasını oluşturmaktadır. 
     İsmail Hakkı Bursevî Lübbü’l Lübb’ün takdiminde yazma sebebini, Arapça eserlerden anlam çıkarmaya gücü yetmeyen ihvan için gizli bir hazine değerinde olan bu eserin Türkçeye tercümeyle açığa çıkarılması olarak açıklar. Bu risâlenin pek çok sayıda yazma nüshasının bulunması, eserin çokça sevildiğini ve okunduğunu gösterir. Zira mütercimin de işaret ettiği üzere tasavvufî meselelerin özünün anlaşılır bir şekilde sunulması, eserin yaygınlaşmasında etkili olmuştur.