Onlar heryerde. Sessizc ekaldırımlara yansıyor gölgeleri. Solgun yapraklar gib idökülüyorlar şehrin üzerine. Sonra rüzgârsüpürüyoronları en tenha köşelere. Yeryüzüdaraldıkçadaralıyorveonlarsığamıyorhiçbiryere. Yanındangeçiyorlarbazen, farketmiyorsun.
Seninbiradın var. Senianlatanbirisim... Doğduğundakulağınaseslendiler, bu isimlegüldün, bu isimleyürüdün, bu isimleokulabaşladın. Adınseninsesin. Hayallerin var sesinlebüyüyen. Hüzünlerinvesevinçlerin var. Sana ait, seninlenefesalankocamanbirhikâyen var.
Onlarınsesiyok, hikâyeleriçoktanunutuldu. Hayalleritozbulutlarınınarasındakayboldu. Onlarartıksadece,  isimsizler.