“Ah, parmağım yanlışlıkla onunkine değdiğinde ve ayaklarımız masanın altında buluştuğunda nasıl da kanım coşkuyla bütün damarlarımdan akıyor! Ateşe değmiş gibi geri çekiliyorum, sonra gizli bir güç beni yine öne çekiyor. Bütün duygular başımı öylesine döndürüyor ki... Ah! Onun masum, önyargısız ruhu, küçük yakınlaşmaların bana ne kadar acı verdiğini hissetmiyor. Sohbet ederken elini elimin üzerine koyduğunda ve konuşmaya duyduğu ilgiyle bana daha yaklaştığında ağzının ilahi nefesi dudaklarıma ulaşabildiğinde; sanki havaya karışmışım da içinde kaybolmuşum gibi geliyor…”

Klasik Alman edebiyatının büyük kalemi Johann Wolfgang von Goethe’den Genç Werther’i ölüme sürükleyen bir aşkın mektupları…