İnsan yapacağı her hareketin ve söyleyeceği her sözün arka planını düşünmesi gerekir. Zira bir kalp kırmak bir Kâbe yıkmaya eşit ise eğer; Yapacağı her hareket eylem ve söyleyeceği her sözün nelere mal olacağını iyi hesaplaması gerekir.

İnsan kendi acısını kendi kinini nefretini ve hıncını bir başkasından çıkarma hakkına sahip değildir. Aksi durumda yanlış yapılan her fiil döner dolaşır yine sahi-bini bulur.

İnsan dünyada tek başına yaratılmış bir varlık değildir.
Onun için kalbini kırdığımız veya hayatına zarar verdiğimiz insanların gördüğü zararın aynısını yaşatılacağımızı bilmemiz gerekir. Çünkü hiç bir zalimin sonu mutlu sonla bitmez...