Türkiye'de en çok konuşulan ve tartışılan konunun din ve İslâm meselesi olmasına bir önem ve değer 
atfedip  atfetmeyeceğimiz,  olup  bitenlerden  tedirginlik  duyup  duymayacağımız  bir  paradoksla 
alakalıdır.  

Eğer Türkiye kurucu ve yaşatıcı bir(icik) unsur olarak din ve İslâm’la olan ilişkisini dünyanın yeni şartlarında ve tedavüle giren yeni kavramlarla bir daha kurmak ve anlamak peşinde ise en zıt fikirler dâhil  olmak  üzere  her  şey  ciddiye  alınabilir,  her  tartışmaya  katlanılabilir.  Yok,  eğer  bütün  bu cilalanmış  sözler;  özgürlük,  insan  hakları,  demokrasi,  küreselleşme  söylevleri;  diyalog,  bir  arada yaşama çağrıları her şeyin daha anlaşılmaz ve vasıfsız hale gelmesi için yapılan gösteriler, Türkiye'nin ana  meselelerini  geriye  iten  göz  boyamalar  ve  bunun  için  körüklenen, desteklenen  teşebbüsler  ise bizimle ne alakaları ve akrabalıkları olabilir? Varsa eğer derecesi nedir? Belli ki bilgi ve yorumlamaya ahlâk, ciddiyet ve aidiyet eşlik etmeli.

Bu  kitapta  İsmail  Kara,  Cumhuriyet  Türkiyesi'nin din-İslâm merkezli  meselelerini  ülkemizin kritik dönemlerinden birinde hayatî meseleler olarak yeniden ele alıyor ve tartışıyor.