Biyografi:

Halit Ziya Uşaklıgil
Uşaklı Helvacızadeler ailesine mensup olan yazar, 1865’te İstanbul’da doğdu. Sanat ve edebiyata merakı küçük yaşlarında başladı. İstanbul’da başlayıp İzmir’de devam eden orta öğrenimi zamanında yabancı hocalardan Fransızca, İngilizce ve Almanca dersleri aldı. Fransız edebiyatından pek çok eseri bu sayede okuma fırsatı buldu. Hayatının İzmir devresinde Nevruz dergisini ve Hizmet gazetesini arkadaşlarıyla 
birlikte çıkardı. Sefile, Nemide, Ferdi ve Şürekâsı onun Hizmet gazetesinde tefrika edilen eserlerindendir. İzmir İdadisi’nde öğretmenlik ve Osmanlı Bankası’nda bir süre memurluk yaptıktan sonra 1893’te Reji 
İdaresi Tercüme Bürosu’nda başkâtiplik göreviyle çalışmaya başladı ve İstanbul’a yerleşti, ardından Reji İdaresi Tercüme Bürosu müdürü oldu ve 1909’a kadar bu işte kaldı. 1896’da Tevfik Fikret’in Servet-i 
Fünun yönetimine geçmesiyle birlikte asıl edebî faaliyetine bu dergide başladı. Mai ve Siyah, Bu muydu?, Aşk-ı Memnu, Bir Yazın Tarihi gibi eserleriyle Servet-i Fünun’un en önemli romancı ve hikâyecisi oldu. Bunlar arasından Aşk-ı Memnu, birçok edebiyat tarihçisi ve araştırmacısı tarafından Türk romancılığının teknik anlamda ilk yetkin ve büyük eseri sayılmıştır.1908’de Darülfünun’da Batı edebiyatı tarihi ve estetik dersleri verdi. II. Meşrutiyet’in ilanından sonra 1909’dan 1912’ye kadar Mabeyn başkâtipliği göreviyle 
Sultan Reşat’ın yakınında bulundu. Saray’daki görevinin sona ermesinden sonra Darülfünun’daki 
derslerine döndü. 1913’te İttihat Terakki’nin görevlendirmesiyle Avrupa’ya gitti; Paris ve Bükreş’te 
bulundu ve ardından Almanya’ya geçti. Yolculuk notlarını Almanya Mektupları adıyla yayımladı. Millî Mücadele döneminde Yeşilköy’deki köşküne çekildi. Cumhuriyet’ten sonra eserlerini sadeleştirerek yayımlamaya başladı. Çeşitli gazete ve dergilere hikâyeler, çok sayıda sanat ve edebiyat yazısı kaleme aldı. Döneminin edebî ve siyasi tarihine ışık tutan Kırk Yıl ile Saray ve Ötesi adlı hatıralarını yayımladı. Büyük emeklerle yetiştirdiği oğlu Halil Vedat’ın intiharı yazar için büyük bir darbe oldu; Halil Vedat, onun 
toprağa verdiği dördüncü evladıydı. Yaşadığı acıyı ve oğlunun ölümünü Bir Acı Hikâye’de anlattı.
Roman ve hikâyeleriyle, Türkçe üzerine düşünceleriyle, hatıralarıyla, sanat ve eleştiri yazılarıyla, zarif şahsiyeti ve üslubuyla edebiyat tarihimizdeki seçkin yerini alan Halit Ziya, 27 Mart 1945’te öldü.

Kitap Tanıtım Yazısı: 

Halit Ziya Uşaklıgil’e göre 
Mai ve Siyah, hem yazarının hem de memleketin bedbaht gençliğinin resmidir. Mai hülyalardan siyah felaketlere sürüklenen genç şair Ahmet Cemil, ideallerinden sürgün edilmiş bir gençliği temsil etmektedir. Ahmet Cemil’in hayal ve hüsranlarının arka planında İstanbul yayın dünyasını ve kuşak çatışmalarını
başarıyla sunan roman, bu yönüyle Servet-i Fünun’un edebî manifestosu sayılmaktadır.