Bu tavşan başka tavşan…
Bir tavşan düşünün ki kendisine “havşan” diyor.
Niye mi?
Çünkü bu bildiğiniz, havuç kemiren ve hoplayıp zıplayan tavşanlara benzemiyor.
Havlıyor, konuşuyor, miyavlıyor…
Bu kadar da değil…
Resim yapıyor, okuma yazma öğreniyor, bilgisayar kullanıyor.
Bir aileyle birlikte yaşamaya başladığı eve neşe getiriyor.
Bilgin Adalı’nın kaleminden Havşan Öyküleri…

TADIMLIK
“Az sonra kızlarla birlikte denizdeydik. Suların içinde alt alta üst üste, çığlık çığlığa oynaşıyorduk. Birden, ‘Hev hev, miyeeeeev, imdaaat…’ diye bir ses duyduk. Zıpzıp’tan başkası olabilir mi? Baktım dalgaların içinde çırpınıyor. Zıpzıp bu, ille bir havşanlık yapacak. Hemen ona doğru yüzüp sudan çıkardım. Korkudan tir tir titriyordu.”