Tanrı’nın kimseyi aracı kılmadan hitap ettiği bir kulak yaratıldı. Dedesinden aldığı eli, oğluna vermek görevi verildi. Kırk dediler adına, ışık verdiler ruhuna. Hayatına girenlere ve çıkanlara, Tanrı’nın öğüdü olarak baktı. Şükretmeyi sonuç̧ kıldı her işine. 

Coşkusunu göklerden ilhamla bezedi. Gözlerindeki karalığı, renklere hapsetmedi, cesaretini içindeki asktan aldı. Âşık doğdu, âşık ölecek. Geldiği gibi gitmeyecek, at sırtında ve dalgalı bir rıhtımda, bir manzara  gibi, güzelce yürüyecek.