“Acaba, diyorum; toplumdan çok bireye ağırlık veren, bir toplum tasarımı önerisi getirmek yerine, bir yaşam kurtaran ütopya da olamaz mı? Eleştiriden çok vaat taşıyan, zenginleştiren, bütün sanatlardan el almış bir ütopya? Hani ütopyanın ayağı yere basmaz diye düşünülür ya, kanadı ile biraz nefes verse, olmaz mı? Belki olur... Ütopya bu ya!”

Akatlı’nın soran ve sorgulayan bir deneme üslubu kullanarak, yalın ve gösterişten uzak bir dille kaleme aldığı felsefe yazıları Türkiye’nin felsefe tarihinde önemli bir yer tutar. Çünkü Türkiye’de felsefe dendiğinde elinde tuttuğu sis lambasıyla yolu üzerine düşen puslara, gölgeli kuytulara ışık düşürmeye, aydınlatmaya çalışmış biridir kendisi.

Füsun Akatlı’nın, Kırmızı Kedi Yayınevi tarafından yayımlanan bütün yazılarının bu son cildinde hayatını adadığı, öğretmenliğini yaptığı felsefe üzerine olan yazılarını topladık. Kendisinin de dediği gibi: “Bu yazıların; bir edebiyatçının felsefeci yanı ile, bir felsefecinin edebiyatçı yanının elele verdiği denemeler olarak okunması dileğiyle...”