Beğenilme, takdir ve tebrik edilme ar­zusu fıtridir. Belki belli bir ölçüde iyidir de. Güzel bir söz vardır: "Tenkit tüketir, takdir üretir." Öğrenciyi takdir etmek başarısını artırabilir. Çalışanı, memuru takdir etmek verimliliği yükseltebilir. Müspet yaklaşım genellikle güzel netice verir.
     Ancak benim vurgulamak istediğim; iş yaparken, söz söylerken bizi kimin beğenmesini beklediğimiz hususudur. "Amirim, müdürüm, patronum, başka­mın beğensin..." niyetiyle yapılan işleri, söylenen sözleri acaba Rabbim beğenir mi?
    Şöhretim artsın, servetim çoğalsın, ta­kipçilerim takdir etsin diye yaptıklarımı acaba Rabbim takdir eder mi? Bu satırları içim ürpererek, neredeyse ellerim titreyerek yazıyorum. Çünkü "yazdığımı ve söylediğimi kime beğen­dirmek istiyorum" endişesi kaplıyor yüreğimi.