“Köle olduğumu biliyorum. Zihnimin kölesi. Çünkü bağımlıyım. Olmazsa olmazlarım var. Bazen kendimi bir robot gibi duyumsadığım, kendime asla söz geçiremediğim gençlik yıllarımı hatırlıyorum da, o zamanlar bu gerçeğin farkında bile değildim. Şimdi farkındayım ve her farkettiğimde onun dışına çıkıyorum…

Her şeyin ve herkesin bir parçası olduğumu hissediyorum. Her şey ben, ben ise herşeyim. Ayrım yok oldu. Duvarlar yıkıldı. Duvarlara bakarak, bakarak ve yine bakarak onların ötesine geçtim. Yalnızlığımın ötesine geçtim…

Gerçekleri algılayan ve gerçeklerle yaşayan...”