Vahyin insa ettigi hayatın merkezinde Allah vardır. Merkezinde
Allahın oldugu bir hayatın iki kanadı vardır: Tevhîd ve Adalet.
Tevhîd kanadı insan-Hâlık iliskisini, adalet kanadı insan-mahlûk
iliskisini temsil eder. Insan ancak bu iki kanat saglam olursa, sonsuz saadet menziline dogru uçabilir. Bu iki kanatla uçarsa, gerçek özgürlüge kavusabilir. O özgürlük, insanı ayartıcı benliginin
isteklerine boyun egdiren degil, ayartıcı benligin köleliginden
kurtarıp Allaha kul kılan sahici, kalıcı ve deger üretici özgürlüktür. Bu iki kanattan biri veya ikisi kırıksa, o insan teki veya
toplumu, yaralı bir kus gibi çırpınmaktan, hayatı hem kendisine
hem de baskalarına zindan etmekten kurtulamaz. Allahı geregi
gibi tanımadan ve anlamadan, Allaha geregi gibi kulluk edilemez. Bu kesin.
Kesin olan bir sey daha var: esmâ-i hüsnâ bilinmeden, Allah
geregi gibi tanınamaz.