İslam’ın beş temeli, inanan için bir varoluş ve diriliş sembolüdür. Hüda’nın Resûlü’ne bildirdiği gibi, oruç, Yaradan içindir. Yaşarken bir cansız gibi, yemekten içmekten, kısacası maddenin ağırlıklarından kendisini oruçla soyutlayan mümin, Allah’ın huzurunda ilahi bir duruş sergiler. Bu duruş kulluktur, şükürdür, teşbihtir, zikirdir, fikirdir. Oruç, kendine dönmek, fıtrata dönmek, kısacası aramaktır, varmaktır, vuslata ermektir.
Eser, Ramazan’da ruhsal özgürlüğünü oruçla yaşayan insana, hakikate ulaşması hususunda yol haritası sunmaktadır.