Atinalı Timon, trajediyle komedi arasındaki çizgide yer alan bir oyun. Bu özelliğiyle bazı araştırmacılar tarafından Shakespeare’in az sayıda bazı başka oyunlarıyla birlikte ayrı bir kategoride değerlendirilir.
Atinalı zengin bir soylu olan Timon, bütün servetini etrafında dostu gibi görünen asalaklara yedirir, bu süreçte onu kollamaya çalışanlara ise kulak asmaz. Serveti bu şekilde eriyip bittiğindeyse dost zannettiklerinden hiçbirini yanında bulamayacaktır. Bunun üzerine insanlardan nefret eden ve Atina’ya küsen Timon ormanda münzevi bir hayat yaşamaya başlar. Ama altın düşkünü çıkarcılar onu gelip ormanda da bulacaktır. 
Alova’nın ustalıklı çevirisiyle…
“Sizi yılışık, yapışkan aşağılıklar sizi!
Kibar kıyıcılar, centilmen kurtlar, uysal ayılar
Sizi servet soytarıları, otlakçılar, iyi gün sinekleri!
Çanak yalayıcılar, hava cıvalar, yanardöner herifler sizi!”