17. Yüzyılda İslam Entelektüel Tarihi, şimdiye kadar bahse değer bir entelektüel başarıdan yoksun olduğu düşünülen 17. yüzyılın İslam entelektüel tarihindeki konumunu, Osmanlı İmparatorluğu ve Kuzey Afrika bağlamında ortaya koyarak bu yüzyılın bir durgunluk dönemi olduğu görüşüne karşı çıkmaktadır. Genel olarak İslam, özel olarak da Osmanlı entelektüel tarihine dair çalışmalara yeni bir standart getiren bu kitap, şimdiye kadar keşfedilmemiş, elyazması halindeki eserlerde yer alan teknik argümanlara odaklanarak bunları geliştikleri büyük sistemler içine konumlandırmakta; Osmanlı yönetimindeki geniş topraklarda bilginin yayılmasını incelikli ve metin-odaklı bir anlayışla ele almaktadır. 17. yüzyılda Osmanlı ve Mağrip uleması arasında yaygın olan entelektüel ilgiler ve ilmi akımlar hakkında derinlikli ilk çalışma olma özelliği taşıyan bu kitap, hem coğrafi kapsamı hem de analitik derinliğiyle, “müteahhir dönem” olarak bilinen zaman diliminin entelektüel mahiyetini merak edenler için vazgeçilmez bir başvuru eseri niteliğindedir.