“Öğretmen, öğrenci üzerinde ani etkiler yaratma konusunda yeteri kadar güçlü olmasa da, sosyal çevre aracılığıyla öğrenci üzerinde doğrudan etkiler yaratma konusunda yeterince güçlüdür. Sosyal çevre, eğitim sürecinin gerçek kaldıracıdır ve öğretmenin genel rolü, bu kaldıracı öğrencilere göre ayarlar. Nasıl ki bir bahçıvanın bitkinin altından elleriyle doğrudan köklerini çekerek bir bitkinin büyüme sürecini etkilemesi çok akıllıca olmayacağı gibi, bir öğretmenin, tüm çabasını öğrenciyi doğrudan etkilemek için harcaması, eğitimin temel doğasıyla çelişirir. Bunun yerine bahçıvan, sıcaklığı artırarak, nemi düzenleyerek, komşu bitkilerin göreli konumlarını değiştirerek veya bitkiye uygun toprak ve gübreleri seçip karıştırarak çiçeklerinin çimlenmesini etkileyebilir. Öğretmen de tıpkı bu metafordaki bahçıvan gibi uygun değişiklikler ve düzenlemeler yaparak öğrencilerin gelişim sürecine destek olur. “