‘Sahi hiç sordunuz mu, unutulur sandıklarınız 
unutulmuş mu?’ 
‘Sakın konuşmayın duvarlar! İçimdeki ben ağır gelir, 
kaldıramaz insanlar.’ 
‘Ne kurtla kuzu dost olacak ne de kırmızı başlıklı kız 
kurtulacak. Külkedisi kaderine boyun eğerken 
ayakkabıyı başkası giyecek. Zehirli elmayı yiyen Pamuk 
Prenses ölecek ve prensin ruhu bile duymayacak. Hep 
kötüler kazanırken aynalar, aynı cümleyi tekrar edip 
duracak: ‘Sizden daha güzeli yok efendim.’ 
‘Ah hayat! Kokusu olmayan çiçekte koku aramak kadar 
anlamsızsın artık!’ 
‘Bilmezsin ama mezarlara da çiçek dikerler Küçüğüm, 
mezarlara da!’ 
‘Düşünseydim, aklımın demir parmaklıkları arkasında 
ruhsuz bir beden gibi çürüyüp gidecektim.’