Ablası ile ağaçların altında otururlarken Alice’in canı çok sıkılmaya başlamıştı. Ablası kitap okuyordu ama Alice’in yapacak bir şeyi yoktu. Bir iki kez kız kardeşinin kitabına göz attı ama kitapta ne resim vardı, ne de konuşma. “Resimler ve konuşmalar olmadan” diye düşündü Alice, “bir kitap ne işe yarar ki?”

Yapacak bir şey düşünmeye çalıştı ancak pek fazla düşünemiyordu. Çok sıcak bir gündü. Papatyalardan bir taç yapmak, papatya toplamak yorulmaya değer mi diye içinden geçiriyordu. Tam o sırada pembe gözlü bir Beyaz Tavşan birdenbire koşarak yanından geçti.