“Hiçbir şiir bitmez, şiir kutuları eksiktir hep. Kremlin Sarayı bitmemiştir mesela. Mısır Piramitleri bitmemiştir. Ayasofya'da eksik bir genişlik vardır. Eiffel’de kısa bir uzunluk.” Burada ifade edildiği üzere sanat eseri, her zaman az biraz da olsa eksiktir. Çünkü insan eksiktir. Sanat tamamlamaz, eksikliğe ayna tutar.

Sanat, ölümlü bir varlık olmasının bilincinde olduğu için insanla “alay” eder. Buradaki alay etme eylemini, kesinlikle ama kesinlikle bir eleştiri olarak algılayabiliriz. Sanat, insana, yaşını başını almış bir akrabası gibi; “Bak evladım, sen şu kısımdan eksiksin. Bunu görmelisin!” der. Elbette ki bunu anlamak için insanın durması ve o sanat eseri üzerine tefekkür etmesi gerekmektedir. Bu anlamda hem Mısır Piramitleri’nin hem Eiffel Kulesi’nin ve hem de Kremlin Sarayı’nın dönemin politik ve sosyolojik gerçekliğine bir eleştiri olduğu ve o dönemdeki eksikliklere işaret ettiği net bir şekilde dile getirilebilir. Biliyorum, siz şimdi; “Ama bunlar çok büyük ve estetik yapılar, bunlarda nasıl bir eksiklik olabilir ki?” diye içinizden geçiriyorsunuz. Ama sizin bu düşünceniz, onların bir eksiklik sonucu ortaya çıktığı gerçeğini değiştir(e)meyebilir.  

Hiçbir şiir bitmez şiir kutuları eksiktir hep

Kremlin sarayı bitmemiştir mesela

Mısır Piramitleri bitmemiştir

Ayasofya'da eksik bir genişlik vardır

Eiffel’de kısa bir uzunluk

Gözlerin gibi

Gönlümün kara kutusudur gözlerin

Bitmez karalıklar bitmez kutuluklar

Ve bitmez gözlerin