İnsanoğlu çoğu zaman geçmişine niçin sığınır; yaşadıkları olumsuzlukları bir an unutmak için değil mi? Mazi sevgisi veya nostalji, aslında bir bakıma kişinin özüne sığınışı, iç mağarasına çekilişidir. Edebiyatımızın bir çok usta ismi, hâtıralarını kaleme alırken genelde çocukluk çağları üzerinde durur. Şair ve yazarlar, daha sonra gençlik ve olgunluk dönemlerini hasretle anarlar. Demek ki geçmişle birlikte yaşamak, edebiyatçıların âdeta ortak özelliği, hatta kaderidir.
Sefertası adlı kitabı edebiyatseverlerden büyük ilgi gören Mehmet Nuri Yardım, şimdi de Halim Selim Efendi ile karşınıza çıkıyor. Yazar bu hikâye ve hâtıralarda, çocukluk yıllarıyla birlikte gençlik ve şu anki yetişkinlik hayatından kesitler sunuyor. Güneydoğu’dan karelerin yoğun olduğu kitapta, İstanbul’un son 35 yılından da derin izler görmek mümkün. Basın dünyamız, Bâbıâli, kültür hayatımız ve ünlü kedi “Lokum“un mâceraları... Bundan sonrası size kalmış...
(Tanıtım Bülteninden)