Varlık Yayınları’nın yaptığı ikinci baskının önsözünün girişine, “Türk ve Yunan uluslarının gerçekleşmesi bir hayal olmayan, mutlu ve gerçek dostluğu ve sürekli barış için“ cümlesini yazmışım.
Bizler bu umutla 1960’ların ortalarından itibaren çeviri çalışmalarına girişmiştik. Yunan tarafının ne yaptığını bilmeden, bir karşılık beklemeden. Uluslar arasındaki dostluk harcının edebiyatlardan yapılan çevirilerle karıldığına inanıyorduk. Bu inancımız boşa çıkmadı. Çıkmadığı görülecek.
Yıllar önce Yunan müziği dinlemeye bile katlanamayanlar, şimdi bu müzikle kendilerinden geçiyorlar. Ama, bu şarkıların çoğunun Ritsos’un şiirlerinden yapılmış olduğunu bilmiyorlar. Olsun!
Ritsos’un ölümünün ardından yazdığım bir yazı şöyle biter:
“Sevda ve aşk yalın ve çıplaktır, saydamdır; baktığınızda kendinizi değil sevdiğinizi gösteren büyük, gizemli bir aynadır. Seviyorsanız, elinizi korlaşmış demir ocağına sokun, göreceksiniz (yemin ederim ki) yanmayacaktır.
Aziz Yanni, Agios Yannis yakmadı bizi, aydınlattı.“
(Kitabın İçinden)