Rose yeni okuluna başlayacağı gün çok heyecanlıydı. Yepyeni ve tertemiz bir başlangıcın hayalini kuruyordu. Konuşma bozukluğu sebebiyle üst üste okul değiştirmek zorunda kalmıştı ve burada kalıcı olmak istiyordu. Hata yapmamalıydı.
Okula yürürken, yol boyunca kendini sınıf arkadaşlarına
tanıtacağı sözleri tekrarlayıp durdu: “Günaydın, benim adım Rose ve okulda yeniyim.“
Dakikalar sonra, yeni öğretmeni Bay Molimar onu kürsüye
çağırdığında, Rose ezberini sunmaya hazırdı. Bir seferde
çabucak söyleyiverdi: “Günparlak, okulda gıcır gıcırım ve öndeki adım Rose.“
Eyvah eyvah. Rose da bundan korkuyordu...
Özgüven, dayanışma ve iletişim kurma üzerine içinizi ısıtacak bir
hikâye.