Hatıra Defterimden: “Tıpkı çocukluğumdaki gibi, gramer kurallarını bozmak pahasına, sana “Annanecim“ diyeceğim, tüm kitap boyunca... Ne parmak uçlarını tersanelerden denize doğru uzatmış, ortasından akan dereyle yarık ikiz dağların üstünde birbirini arkalayan evlerini, ne adacıklarla çalkantılı sahilini, ne ihtiyar deniz fenerini, ne de sürgündeki prenslerden arta kalmış kalesini görmekle. Bilmiş sayılamazsınız Şile’yi...“
(Tanıtım Bülteninden)