Bu hikâyeler;
bitmeyen bir kaynaktan geliyor:
Aşk, o can elması parlayıp duruyor çağların içinden...
Mevlana, aşkın eteğinde, en yanık sesle dokunuyor
gönüllere.
Aşka düşenlere, aşkla var olanlara.
Her bir hikâye herkesin hikâyesi.
Herkes birbirine ayna...
Aşkın güneşi bütün gölgeleri siliyor:
İnanç, hoşgörü, şiir, akıl, şifa, geçmi ve gelecek raks
ediyor: Niyaza duruyor:

Bu hikâyeler;
insan kadar umudun tükenmeyeceğini telkin ediyor:
Mevlana aşkına,
gönüller ışığı aşk ile sarhoş.
Dünde, bugünde ve gelecekte...
Efendimiz, Mevlana.
(Arka Kapak)