Portakal turta bir de kirpi ve
Ablam uzak ülkede... İkisi...
“Çakır derler, namı kendiyle yürür
İşte gün, bordoda vuruşma günüdür
Kurtulmaktır, kalkıp dövüşmektir
Çakırın bir de çocukluğu söylenmemiştir
Şimdi o gelir aklına
Baktıkça kolunun kendinde kalan kısmına
Biri gördüğü, biri görmediği iki dünyanın
İncelip bedenine giren, girdikçe büyüyen acının
Haklıdır belki de kalkıp gidememekte.
Gidemiyoruz.“
(Tanıtım Bülteninden)