General’i neyin bu kadar etkilediğini açıklamak güçtür; ama o birdenbire duygulanmıştı. Hatırlıyorum, hepsini hatırlıyorum, diye bağırdı. Ben, o zaman kurmay yüzbaşı idim. Siz de şöyle küçücük, güzel bir kızdınız. Nina Aleksandrovna... Ganya... Siz beni eve kabul ediyordunuz, Ivan feodoroviç.... Generalin karısı: İşte görüyorsun ya, şimdi ne hale geldin, diye söze karıştı. Böyle etkilendiğine göre, soylu duygularını içki yüzünden hâlâ kaybetmemişsin demektir. Ama karını işkence ede ede bitirdin. Çocuklarına kılavuzluk edecek yerde borçlular bölümünde oturuyorsunuz. Haydi, azizim, buradan git, bi yere git, kapı arkasında bir köşeye otur ve biraz ağla, eski temizliğini hatırla, belki, Tanrı bağışlar. Git, git, ciddi söylüyorum. Yola gelmen için eskiyi pişmanlıkla hatırlamandan daha iyi bir şey yoktur.
(Arka Kapak)