Bir el arabasına doldurulmuş derme çatma eşya, derisi dökülmüş bir bavulla gelmişti yeni kiacı. Görünüşü “dünya umrunda değil“ diyordu. Kafasını, kulaklarının üstünden iki parmak, ensesinden dört parmak kazıtmış, kış yuvasına benzetmişti. Kısa boylu,çökük yanaklı, eğri dişliydi. Yaşını kestirmek zordu. Kamburuna bakınca atlmış, yaylanarak yürüyüşüne göre otuz, gözlük camlarının karanlığında göre elliydi. Söylemeyi unuttum adamın adı teo.