“Mustafa Kemal’in gözünde, eylemin ’meşruluğu’ demek, halkça onalanmış olması demektir. Yoksa Kongreleri, Büyük Millet Meclisi’ni anlamak ve açıklamak mümkün olamazdı. Şu sözlerini bir de: ’... Bir devreye yetiştik ki, onda her iş meşru olmalıdır.
Millet işleri de ancak milli kararlara dayanmakla, milletin genel duygularına tercüman olmakla gerçekleşir.’ Siz Osmanlı ülkesinde, ’milli kararlara dayanmak’, ’meşruluğu’ bunda aramak ne demektir bilirmi misiniz? Padişahı ve Halifeyi silmek, hiçe saymak demektir! Mustafa Kemal, Amasya Tamimi’nden itibaren, Osmanlı meşruluğunu reddetmiş, tarihsel meşruluğu önemsemiştir. Buysa ’ihtilâl’in ta kendisidir.“
Attilâ İlhan-