“Kadehlerimizi kaldırıyoruz. Ud sesi geliyor öteden. Bir kız, incecik sesiyle hem çalıp nem söylüyor:
“Kimseye etmem şikayet, ağlarım ben halime..“
- “Tanışmamıza,“ diyor Neveser Hanım gülümseyerek.
Gözleri okyanus ve derin; teni toprak ve belki de sıcak.
Ekliyor:
- “Ve yazdıklarınıza..“
- “Ve burada yatmışlara..“ diyorum.
Duralıyor:
“Evet, Gorbaçov, Toscani gibi ünlüler kalmış bu otelin kral dairesinde, Forbes’te yazıyor; ama ben onların şerefine içmem.“
Kral dairesinin, eskiden hapishane müdürünün odası olduğunu nereden bilsin?