“Fevaid“ Farsça yazılmış, öğüt nitelikli bir kitaptır. Üçüncü bir kişinin ağzından aktarılmasına karşın, Hacı Bektaş’ın ağzından çıktığı izlenimi verilmiştir.

“Fevaid“de Hacı Bektaş düşüncesinin özünü bulmak olası. Pırıl pırıl ve yalınlaştırılmış bir Bektaşilik kokuyor. Bilim ve bilginin önemi vurgulanıyor. Zamanın değerlendirilmesi, işle ibadetin karıştırılmaması isteniyor. İnsanlar verimli ve üretken kılınmaya çalışılıyor. Zaman ve durumun gerektirdiği biçimde davranılmasını, zamanın ve durumların değişken olduğu, insanların ve toplumların da değişmesinin doğal olduğunun altı çiziliyor.

Böylece çağdaşlaşmanın ve çağı yakalamanın yolu gösteriliyor. Tanrı’yı insanda arayarak Vahdet-i Vücut felsefesi işleniyor. İnsan için belirleyici olanın sözü değil, davranışı olduğu vurgulanıyor. Kişinin kendini bilmesi isteniyor. Tanrı’yı ve insanı sevme temel alınıyor. Erdemlik, olgunluk, yetkinlik amaçlanıyor. Emeğe saygı ve ortak paylaşım idealleştiriliyor. İnsanlara baskı ve zulüm yapılmasına karşı konuluyor. Namaz, oruç, hac gibi Sünni İslam’ın temel inanç biçimleri alanında Alevi-Bektaşiliğin görüşleri ve tutumu netlikle ortaya konuyor. En güzel olanı da “Hacı Bektaş, Sünnidir“ diyenlere, yine en güzel yanıtı bu kitabında kendisi veriyor. Aleviliğini açıklıyor.