Rüzgâr kendi sesini duyuyor, ağaçlar kendi mırıltılarını. Masal ana, bu son masalın senin; birilerini bul, birileri bu masalı duymalı, bilmeli... Bul birilerini. Masal ana gökyüzüne bakıyor.
Karanlık. Köşede küçük bir yıldız göz kırpıyor ona. Masal ana toparlan biraz. Topla son gücünü, bak işte o yıldız sana göz kırpıyor, anlat masalını ona.
Masal ana gökyüzüne kaldırdı başını. Ağlıyor. Son masalını anlatırken ağlıyor. Ağlıyor...
Masal ana o gece bildiği tüm masalları anlattı... Bildiği tüm masalları... Sonra orada, o küçük yıldıza bakarak olduğu yerde öylece kaldı.
(Arka Kapak)