Şah, şahına uzanırken
Hızla saymış kareleri.
Erin önüne çıkabilirmiş,
Vezir olmasını önlemek için.
O zaman berabere bitebilirmiş oyun.
Beraberlik!..
Trabzonlu bir tüccara karşı beraberlik!.
Tedbir yerine şahının desteğinde
Sürmüş erini.
Yabancı dönüp bakmamış bile.
Saygısızlığından, tedbirsizliğinden
Değilmiş, dönüp bakmadan erini
Sürmeye devam edişi...
Nefesler tutulmuş,
Sanki kalpler durmuş.
Er, son yatayda Vezir;
Ve bulunduğu yerden; “Şah!“
Çaresiz, mat...
Dizleri titreyip
Çömelenler olmuş vezirlerinden...
Ses duyulmuyormuş
Fıskiyenin su sesinden başka.
(Tanıtım Bülteninden)