Bambi sıcak bir bahar günü gözlerini açtı. Yeşil ve tertemiz bir ormandan, dünyaya “merhaba!“ dedi. Bu belli belirsiz cılız ses; ormanın içlerine doğru yankılandı. Ama kimse duymamıştı bu sesi. Oysa; hayatın tadına bakmak için sabırsızlanan, Bambi’nin sesiydi bu.
Bambi bir süre, yeni dünyasına alışmaya çalıştı. Daha aldığı ilk nefes, ciğerlerini yakmıştı. Ardından onu taşımayan dizleri çöktü yere. Zavallı minik, ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Bir süre, oturduğu yerden hiç kıpırdamadı. Meraklı gözlerle etrafta olup bitenleri izledi.
(Kitabın İçinden)