“Siz bu tabyayı canınızdan kıymetli gördünüz. Her biriniz on kişiye karşı durdunuz. Doksan gündür çekmediğiniz çile, görmediğiniz zahmet kalmadı. Osmanlıların namusunu göklere çıkardınız. O şanlı babalarınızın evladı olduğunuzu gösterdiniz. Bundan sonra nereye giderseniz gidin, korkmayın. Nereye gitseniz de “Ben Silistre’nin muhafızlarındanım” deseniz ummadığınız hürmeti görürsünüz. Hatta düşman memleketinde olsun; mert olan kılıcınıza, insan olan namusunuza yemin eder. Cenâb-ı Hakk huzurunda da alnınız açıktır. Vatanını sevenleri, Allah da sever. Vatan sizden hoşnuttur. Şu taşlar, topraklar gösterdiğiniz hamiyyeti bilseydi, araya araya evladını bulmuş anneler gibi vücudunuza dokundukça şevkinden, ferahından par par titrerdi. İnsaniyet sizden hoşnuttur.”

Edebiyatın her sahasında meyveler veren Namık Kemal’in vatan sevgisini en güzel işlediği eseri, tarihî bir dram olan Vatan Yahut Silistre’dir. İlk oynandığında büyük alaka gören çalışma Türk Edebiyat klasikleri arasına girmeyi başarmıştır. Eser, takip eden senelerde Rusça, Almanca, Fransızca, Sırpça ve Arapça başta olmak üzere birçok dile çevrilmiş ve yurt dışında çeşitli yerlerde sahnelenmiştir.