Bütün savaşlara son veren savaşın ardından 1919 Ocağı ile Temmuzu arasında bütün dünyadan insanlar Barış Konferansı için Paris’te toplandı. Büyük Güçlerin liderlerinin –Woodrow Wilson, Lloyd George ve Clemenceau– yanı sıra binlerce insan; krallar, başbakanlar, dışişleri bakanları, gazeteciler, lobiciler, T. E. Lawrence, Romanya Kraliçesi Marie, Maynard Keynes, Ho Chi Minh aynı zamanda aynı yerdeydi.
Dünya bu 6 ay boyunca Paris’ten idare edildi. Eski imparatorluklar batırıldı, yeni ülkeler yaratıldı. Savaşı kaybetmiş ülkelere, onları yok etmeyecek en ağır cezalar belirlenirken ulusalcılarda da hayal kırıklığı yaratılmamaya çalışılıyordu. Hedef Bolşevizmin yayılmasını engellemek ve demokrasi ile akıl temelinde bir dünya düzeni kurulmasıydı. Margaret MacMillan’a göre II. Dünya Savaşının patlaması bütün bu çabaları boşa çıkarmış olsa da o insanlar diplomasiyle yapılabilecek her şeyi yapmışlardı.

“Büyüleyici bir tarih parçası.” Tony Blair, Guardian

“Tam benim sevdiğim türden bir kitap: Sakin, ama sağlam bir uzmanlığın verdiği cüretkârlıklarla dolu.” Roy Jenkins, Sunday Times