Bütün yollar bir tek yol’un sonunda birleşir. Mecazi aşk’ı bulup Mecnun olan da var, İlahi aşk’ı bulup, Mecnun gibi Meczup kalan da. Leyla’dan Mevla’ya varmak için birer basamaktır aşk. Aşk bütün sayıları çıkarıp O (c.c)’na inanmaktır. Çift’lerden uzak, tek bir olanı beyan etmek ve tek bir olanın kuvvetine sığınmaktır.   Aşk; “Tek hece, üç harf’tir”.   Ne anlatmaya lisan’ın yettiği, ne de susmaya dil’in lâl kesildiği. Gözün âma, kalbin muamma olduğu vera. Zahirden ziyâde mavera. İçinde kıyametler koparken, sabredip susan bir gönlün izah’ıdır.   Kalpten kalbe giden bir yolda, bir günahın adı’dır Süveyda. Hüzne duçar olmanın, naçar kalmanın siluetidir Süveyda. Kalpteki gizli günah’tır. Ah’tır, Sırat’ın ucunda hatırlanacak olan. Feryat’tır göğün rahmine uzanan. Bir terk edilişin, bekleyişin,  sevgi(li)sizliğin şahikasıdır.   Bazen gidişler, bazen iç çekişler, bazen konuşmalar ve çokça susmalara armağan edilmiş, yürek dolusu bir serzeniş. Heybe’deki gaile’lerden, omuzlarındaki vaveyla’lardan, mutluluğa peşkeş çekmiş bir yüreğin, kaleme yansıyan dram’ıdır.