“Tanrı’nın ve insanların düşmanlarına bile sürgününde eşlik eden dostları vardı; ben bir başımayım.”

Tam adı, Frankenstein veya Modern Prometheus olan roman, edebiyata dair farklı unsurların bir kesişim noktası gibidir. Gotik öğeler, korku ve bilimkurgu öğeleri bireysel yalnızlığın kaçınılmazlığı karşısında Frankenstein’ın İblis’i bile bir çıkış arar. İç içe geçen üç hikâyenin üzerine inşa edilen roman, insanın özüne dair bulmak istediği benzer ve karşıt tarafları sürekli arayışının, bu taraflarıyla yüzleşirken de aslında, ne kadar zayıf ve çaresiz olduğunun anlatısıdır. Roman, belki hepsinden daha fazla, gerçek bir ismi bile olmayan, Frankenstein’ın hırsının cisimleşmiş hali olan İblis’in trajedisidir.

“Tüm insanlık bana karşı suç işlemişken tek suçlu ben mi sayılacağım?”