“Özellikle yolda yürürken, dışarıdayken olurdu; beni birilerinin
izlediğini, gölgemmiş gibi benimle birlikte yürüdüğünü ama her nedense
yukarılardan bir yerlerden beni gördüğünü düşünürdüm. Hareketlerime
dikkat ederdim. Oyuna dalarsam unuturdum; bazen de günlerce aklıma
gelmezdi izlendiğim.”
Ethem Baran gündelik hayattan yalın kesitler aktarmadaki, herhangi
bir insanın başına gelebilecek herhangi bir olayı anlatmadaki ustalığına
sağlam bir halka ekliyor Bulut Bulut Üstüne’yle. Karısını bir başkasından
kaçırarak evlenen adamın, karısının şimdi de bir başkasına kaçabileceği
kuşkusunu; bir türlü yaşadıkları yerden kopamayan, kendilerini orayı
bekleyen deniz fenerleri olarak gören kasabalıları veya hiç kimsenin
tanımadığı, kıyıda köşede kalmış yazarları… Hepsini bir sarrafın mercek
üzerinden eğildiği değerli bir kuyummuş gibi inceliyor, ince ince yazıyor.