Artık kitaplara gülümseyen yok. Yazdıkların yalnızlığa mahkûm kalır dediler. Birkaç parça yaş düştü, bakışlarımdan boşluğa...

Sahi kalmadı mı artık, kitapları sevenler, yağmurda ıslanmaktan çekinmeyenler, yıldızlarla dertleşenler, büyümüş olsa da çizgi film izlemeye devam edenler.

Biliyor musun, ben yürek dolusu inandım onların varlığına. Onlardan biri de sensin, avuçlarındaki, kitapta da ben. Hoş geldin...

Elimi uzatsam göklerine, değer mi bulutların ıslak beyaz tenine. Seslensem en koyu sükûnetin çöktüğü bir gecede, duyar mısın hüznümü kulaklarında, koşturur musun çığlıklarıma yalın ayaklarınla...
Birlikte sever miyiz, yağmurun yağışını veya kopkoyu tavşan kanı olmuş çayı. Niyet eder miyiz, bu devrin dervişi olmaya, dünyayı bırakıp ahirete yol almaya?

Gel Ahiret Yolcusu!..
Hadi çıkalım bu mübarek yolculuğa...