Modern olanın ötesine geçen ama postmodernizmin “yeni konformizm” tuzağına
düşmeyen bir kültürel analiz nasıl geliştirilebilir? Kültürel teorinin önde gelen
isimlerinden Williams, Modernizmin Siyaseti’nde bu soruya cevap ararken devrimci
sosyalist siyaset ile avangard sanat arasındaki karmaşık ilişki üzerine yoğunlaşıyor.
Modernist projenin zayıflıklarını ve güçlü yönlerini ele alarak, tartışmanın
çerçevesini edebiyat, sinema, tiyatro ve medyayı kapsayacak şekilde genişletirken,
sanat tekniklerinin biçimsel analiziyle yetinmeyerek, kültürel ifadelerin tek tek
toplumsal oluşumlarda nasıl temellendiğini araştırıyor.
Williams’ın bu son teorik müdahalesi, düşünürün kültür ve toplum üzerine
düşünenlere bıraktığı büyük mirasın en kıymetli parçası kabul edilebilir