Şairler çağlar boyu Kurşundan mısralar dizdiler senin için  Güllerin solan kıyılarına Resimlerin oyuldu  Kristal mermerlere Ve öylece karıştı hüznün  Tarihin titrek damarlarına  Güçlü düşlerini taşırdı  Gönlünde Züleyha Güzelliğin merhamet limanına  Kabaran okyanusların  Köpüren suların kalbi Senin ritminle atardı  Şimdi ruhlarımız Küresel cennetler adına öldü Yitirdik bağrında seni taşıyan Leylaları  Küresel çöküş cağındayız Bir bir yıkıldı uzak hayallerimiz  Çağlardır sana doğru koşan çılgın atlar vuruldu  Onarılmadı senin için yıkılan şehirler  Gönlümüzde yalnızlık Gittikçe katmerleşirken Seni öfkeyle anıyoruz çoğu kez  NEREDESİN?