Kimsenin seni keşfetmesine ihtiyacın yok aslında… Sen birsin. Sen teksin. Sen hayata bir kere geldin. Bu hikâye; gelenler ve gidenler kadar değil; hikâyendeki tek kahraman aslında sensin… Ama insan üzülüyor bazen. Ama insan bazen kafasına takıyor. Böyle zamanlarda daralıyor için, canın yanıyor. Anlamıyor kimse; kendini izah edemiyorsun. İşte tam da böyle zamanlarda içindeki güce sarıl. Var olmanın anlamını keşfet. Aç radyoyu bir şarkı tut, çık balkona yıldızları seyret. Açık bırak odanın penceresini. Bırak ıslansın gözlerin. Bırak buğulansın bakışlar. Sen en çok kendin olduğunda güzelsin… Demem o ki; keşfet kendini…