Babamızın “aslanım! ya da ceylanım!”ı koltuklarımızı kabartırken “eşek!”i kılığımızı eğriltir.Hepsi hayvan, isim ve kelime… Nedir bizi halden hale sokan; babamız mı, hayvanlar mıyoksa.. yoksa kelimeler mi? Genelde dilin birimleri olarak düşünürüz ya kelimeleri, ben deöyle düşünürken benzeyenleri ve hiç benzemeyenleri gördüm. Benzer kelimelerin de aslındabenzeşmediklerini tıpkı insanların birbirlerine hiç benzemedikleri gibi ama yine de turşucular,Fenerbahçeliler, gazeteciler, şairler, turşucu Fenerliler, şair Cimbomlular, gazeteciKarakartallar ya da Beşiktaşlı Fenerliler gibi kesişme noktalarının olduğunu gördüm veTürkçede benzer anlamlı kelimelerin fotoğrafını çekmeye çalıştım. “Kelimeler, kelimeler,kelimeler” diye karanlıkta çığlık atan Cemil Meriç'in dünyasını aydınlatan kelimeler, belki debu kelimelerdendir, kim bilir!