Farklılaşan günlük rutinler, değişen öğrenme talepleri… Bu iki durum bizlere insan yaşamının teknolojik inovasyonlarla nasıl şekillendiğini hatırlatan durumlardan yalnızca iki tanesi. Sürekli dile getirilen “nesnelerin interneti çağında” internet ile sarmalanan bireyler ve dahası, teknolojik araçların çevrelediği dünyaya gözlerini açan “yeni nesiller” yukarıda bahsedilen iki durumun gerçek nedenleri olarak gösterilebilir.

Günümüz eğitim dünyasına küresel bağlamda göz attığımızda, özellikle az gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelerde geleneksel olarak nitelendirilebilecek öğretmen merkezli yüz yüze öğretim süreçlerinin çok yaygın ve geçerli olduğunu görebiliriz. Bu durum olağan ve anlaşılabilir bir durumdur. Ancak şu da bir gerçektir ki, giderek kalabalıklaşan dünyada, yeni nesil bireylerin özellikleri de düşünüldüğünde, çevrimiçi öğrenme veya çevrimiçi öğrenmeyle zenginleştirilmiş öğrenme ortamları da yaygınlaşma eğilimindedir. Çevrimiçi öğrenme yeni nesil öğrenenler için artık bir norm iken, daha önceki nesiller için de kişisel-meslekî gelişim ve rekabetçi meslekî ortamlarda diğer bireylere göre fark yaratabilecek becerilerin edinimi konusunda rakipsiz bir alternatiftir.

Nesnelerin interneti çağından bahsetmişken, bu çağda yapay zekâ çalışmalarının giderek yaygınlaşması ve bu sayede kişiye özel öğrenme ortamlarının bireylere internet ortamında sunulabilecek duruma gelmesi de çevrimiçi öğrenmenin yükselişiyle ilgili bizlere ışık tutabilir. Unutmadan, diğer çevrimiçi öğrenme teşvik edicilerini ise ne yazık ki bölgesel savaşlar, iklim değişiklikleri ve küresel pandemiler olarak listeleyebiliriz.