“Biz bu kitabı Müslümanların birliğini amaç edinerek ve Şîa-i İmâmiyye’nin (İsnâ-Aşeriyye-Ca’feriyye) ana kaynaklarına dayanarak yazdık. (…) Kitabımızda, Şîa-i İmâmiyye dolayısıyla öbür mezheplerden de bahsettik; tarih boyunca Şîa’nın seyrini, Şîa mezheplerini, Şîa hakkında yüzyıllar boyunca söylenen yalanları, bu mezhebe edilen iftiraları, Kur’ân-ı Mecîd hakkında Ehl-i Sünnet ve Şîa inancını birinci bölümde dile getirdik; Bâtınîlik’le bu inancı benimseyenleri, bunların Şîa’yla bir ilgisi olmadığını anlatmaya çalıştık. (…) Şîa’nın esas inançlarını Tevhid, Adalet, Nübüvvet, İmâmet ve Maâdı anlattık ve bu arada On Dört Ma’sûm’un, yani Hz. Peygamber’le (S.M) Fâtımatü’z-Zehrâ’nın (A.M), On İki İmâm’ın (A.M) kısaca hâl tercemelerini yazdık; Mehdî inancına, bu inançtan faydalanmayı amaç edinen yalancılara da değindik. Takıyye’ye ve Ehl-i Sünnet’le Şîa arasındaki fürû’a ait farklara yer verdik; Şîa’nın dinî, gayr-i dinî bilgilerdeki çalışmalarını söz konusu ettik. Böylece kitabımız bir bakımdan İslâm’da içtihat yönünden meydana gelen mezhepler hakkında bilgi veren, bir yandan zaman zaman, çeşitli amaçla meydana çıkan bâtıl inançları gerçek İslâmî inançtan ayırt eden, bir taraftan da günümüze dek Şîa tarihini adım adım belirten bir kitap mahiyetini aldı.”