I. ve II. Türk kağanlıklarından sonra İç Asya bozkırlarında egemenliği eline geçiren Uygurlar da tıpkı Kök Türkler gibi kendinden sonra gelen nesillere hitaben yazıtlar bırakmıştır. Çin kaynaklarında adları; Huihe (回紇), Huihu (廻鶻), Weihe (韋紇), Weiwu (畏兀), Yuanhe (袁紇), Yuange (袁紇), Weiwuer (维吾尔) gibi türlü biçimlerde geçen Uygurlar, Basmıl ve Karluklarla işbirliği yaparak İç Asya bozkırlarındaki Kök Türklerin egemenliğine son vermişti. Özellikle Moyan Çor Kağan zamanında büyük başarılar elde eden Uygurlar, Çin’de baş gösteren An lushan isyanının bastırılmasında önemli görevler üstlenmiş ve Çin’deki Tang hanedanından hem diplomatik hem de ekonomik anlamda önemli ayrıcalıklar elde etmişti. Bu durum, Uygurları İç Asya bozkırlarının en güçlüsü durumuna getirmişti.

    Bu kitap, Uygurlar tarafından yazılan Tes, Tariat, Şine Usu, I. Karabalgasun, Hoyto-Tamır, Sevrey, Xi’an (Karı Çor), Suci, II. Karabalgasun, Arhanan ve Gurvaljin-uul yazıtlarınının, Türk runik harfli metnini, transkripsiyonunu ve günümüz Türkçesine aktarımını konu edinmektedir. Bu yazıtlar üzerinde çalışacak araştırmacılar ve öğrencilere kolaylık sağlaması için runik metin, okuma ve anlamlandırma, her satır için alt alta verildi. Bu metinlerin Türk runik harfli biçimleri de kitabın sonuna, toplu olarak eklendi.