Dünya yüzeyinde mazlum kanının akmasına sessiz kalamayan, taş’kın bir ırmak gibi çağlayan şair. Sözünü kınından çekiyor, en azından bir şey söyleyebilmiş olmak; sözle,  elle, dille bir şeyleri değiştirmek için. 
Dön de bak kan neler yapıyor?
Nasıl tutuyor sabrın sicil kaydını?
Mirasyedi benlikler çözebilir mi
Fecrin görkemli tebessümünü?
Şiirlerin gırtlağını sıkabilirsiniz ancak
Kalpleri yerinden edemezsiniz!
Dön de bak kan neler yapıyor? 
Ayrıca kuşlar da kaderle uçmaktadır…